Fütüristler Derneğini 2005 yılında kurduğumuzdan bu yana her Aralık ayı içinde basının ilgi odağı haline geliriz. Gerçi kuruluş amacımız: Sosyal yaşamın ve iş yaşamının gelecekte nasıl şekilleneceğine dair uzgörülerde bulunmak üzere multidisipliner çalışmalar yapmak’tır ama istek üzerine mecburen “Nostradamus’luk” yapmak zorunda kalırız. Gelecek tahminlerinde en zor olanı yakın zamanda olacakları tahmin etmektir. Örneğin 50 yıllık tahmin yapmak çok kolaydır. Nasılsa 50 yıl sonra yaşama olasılığımız olmadığı için bol keseden atmakta zarar yoktur; Kimse de sonra gelip size hesap soramaz.
Fütüristler derneği başkanımız Ufuk Tarhan ve Milliyet gazetesinden Itır Ilgaz ile 2012, Kehanet filmini beraberce seyrettikten sonra 1 Aralık 2009’da Milliyet gazetesi Cadde ekinde yayınlanan bazı gelecek tahminlerinde bulunmuştuk. Dediğim gibi 3 yıllık tahmin yapmak çok zordur. Zaten çok da fazla birşey söylememişim. Sadece hep söylediğimi tekrar etmişim: “Türkiye’nin AB üyeliğine de karşıyım. Bizim gibi gelişmekte olan ülkelerin en büyük sorunu, Kyoto protokolü ve AB gibi bağlayıcı anlaşmalar. AB, bizim için itici güç değil, tutucu bir güç.” TÜSİAD’a üye olduğum 2005’den beri de içeride aynı şeyi söyleyip durdum. Şimdi AB krize girince ne kadar haklı olduğum ortaya çıktı. AB’ye girişi bugüne kadar destekleyenler de durumu kavrayınca, şimdi kalkıp “En azından uyum yasalarını onlardan aldık. Aksi taktirde bu disiplini kendimiz sağlayamazdık” gibi gülesim şeyler söylüyorlar.
Konumuz “Gelecek” olunca, Gelecek konferanslarımda çok kullandığım, geleceği tahmin etmenin ne kadar zor olduğu ile ilgili inanılmaz bir siteyi sizlerle paylaşmak istiyorum: http://www.paleofuture.com/blog Hugo Gernsback 1975 yılında olacakları 1925 yılında tahmin etmeye çalışmış. Başarılı olanlar ve olmayanlar da olmakla beraber en önemli göstergenin aslında tüm tahminlerde yapılan hatanın elde var olanların baz alınması olmuş. Şöyle ki, binaların üzerine deniz aşırı giden uçakların inebileceğini tahmin ederken, helikopter’in icat edilebileceğini tahmin edememiş. Veya ışınlamanın olacağını tahmin ederken ışınladığı ilk şey tek enerji kaynakları kömür olmuş.
Biz Türkler geleceği düşünmeyi pek sevmeyiz. Çünkü geleceği tahmin edebilmek için çok önemli senaryo çalışmaları yapmak gerekir. Biz her yıl sonu senaryo yapmak yerine, Milli Piyango biletine güvenir, onun hayali ile bir gelecek tasarlarız. Sevgili basınımız kendini yenilemek zorunda olduğunun farkına ne kadar varmış bilinmez ama haberler gene aynı bayatlığı ile devam ediyor. Örneğin ben 30 Kasım 2011 tarihli yazımda (https://www.alphanmanas.com/?p=2234) Mazallah bir kez Bahçekapı’dan 1-2 şanslı bilet çıktıysa, oraya hücum eder, “olasılık” denen dengeyi bozar, oradan bilet alarak şanslı olacağımızı zannederiz. Gerçi Bahçekapı’da satılan bilet sayısı arttığı için, olasılık da artacak, şansımız da artmış olacak” dedim. Peki ne oldu? Kendi elcağızlarımızla şişirdiğimiz Milli Piyango Bahçekapı bayisi Nimet Özden’i gene haber yaptık: http://www.sabah.com.tr/Yasam/ İşi büyüten bayimiz internet üzerinden 15,000 bilet satmış. Hadi basın habere aç diye bunları yapıyor da, halkımız da hiç mi akıllanmıyor? Bir gazeteci çıkıp da benim söylediğimi neden tekrar etmiyor? “Kardeşim bu bayinin satışı arttıkça bu bayiden çıkacak şanslı bilet sayısı artacaktır.”
Gelecek yıl ile ilgili tahminler bir yana “Burçların 2012’deki aşk hayatı” ile ilgili yorumlara bakmadan edemeyiz. Ben son dönem DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) durumuma bağlı olarak “Seratonin ve “Dopamin” konularına takıldığım için aslında aşk’ın bir hastalık olduğu konusunda şüphelerim artmaya başladı. Aşık olmak ile “manik” olmanın az da olsa benzerliklere sahip olduğunu gördükçe, aşık bir kişi ile OKB (Obsasif Kompalisf Bozukluk) olan bir kişinin aynı özellikleri göstermesi açısından buradan bir tartışma başlatmak istiyorum. Psikiyatr’ların alanlarına girmeyi asla düşünmeden yukarıdaki yorumları yaptım. O yüzden boşverin 2012 de ne olacağına gelin aşk konusunu tartışalım biraz.